Trzecia Niedziela Postu. Oculi. Zwycistwo.
Przodownikiem naszym jest Zbawiciel, który pokonał księcia tego świata i jako Józef, sprzedany przez braci, stał się przez to ich Zbawcą. Przez Niego pokonaliśmy w sobie dawnego człowieka, staliśmy się Jego spółdzielcami i braćmi. Przedtem byliśmy ciemnością, teraz jesteśmy światłem w Panu (Epistoła). Nie wywołujmy więc na powrót grzechu i ciemności i dawnej hańby przekleństwa (Ewangelia). Panie, zachowuj nam i utrwalaj Twe Królestwo (Introit, Graduał, Offetoryum, Komunia), abyśmy wciąż nowe odnosząc zwycięstwa, przezwyciężyli w sobie dawnego człowieka.
Modlitwa kościelna. Wszechmogący Boże, wejrzyj łaskawie na prośby nas pokornych i świadomych swej ułomności; wyciągnij prawicę Majestatu Twego i bądź nam obrońcą. Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.
Epistoła. (Ef. 5, 1-9). Bracia, bądźcie naśladowcami Bożymi, jako synowie najmilsi. Chadzacie w miłości, jako i Chrystus umiłował was i wydał samego Siebie za nas obiatą i Ofiarą Bogu na wonność wdzięczności. A porubstwo i wszelka nieczystość albo łakomstwo niechaj nie będzie ani pomienione między wami, jako Świętym przystoi; albo sprośność, albo głupia mowa, albo żartowanie, które do rzeczy nie należy, ale raczej dziękowanie. Bo to wiedzcie rozumiejąc, iż wszelki porubca albo nieczysty, albo łakomca (co jest bałwochwalstwo), nie ma dziedzictwa w Królestwie Chrystusowem i Bożem. Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowy, albowiem dlatego przychodzi gniew Boży na syny niewierności; nie bądźcież tedy uczestnikami ich. Albowiemeście byli niekiedy ciemnością, w Panu. Jako synowie światłości chodźcie, bo owoc światłością jest we wszelakiej dobrotliwości, w sprawiedliwości i prawdzie.
Ewangelia. (Lukasz 11, 14-28).W owe dni wyrzucał Jezus czarta, a on był niemy; a gdy wyrzucał czarta, przemówił niemy i dziwowały się rzesze. A niektórzy z nich mówili: Przez Belzebuba, książęcia czartowskiego, wyrzuca czarty; a drudzy, kusząc, domagali się znaku od Niego z Nieba. A On, skoro ujrzał myśli ich, rzekł im: Wszelkie królestwo, przeciw sobie rozdzielone, będzie spustoszone i dom na dom upadnie. A jeśli i szatan rozdzielon jest przeciw sobie, jakoż się ostoi królestwo jego, gdy powiadacie, iż Ja przez Belzebuba wyrzucam czarty, synowie wasi, przez kogo wyrzucają? Dlatego oni sędziami waszymi będą. Lecz jeśli palcem Bożym wyrzucam czarty, zaisteć na Was przyszło Królestwo Boże. Gdy mocarz zbrojny strzeże dworu swego, w pokoju jest to, co ma. Ale jeśli mocniejszy nadeń, nadszedłszy, zwycięży go, odejmie wszystką broń jego, w której ufał i korzyści jego rozda. Kto nie jest ze Mną, przeciw Mnie jest, a kto nie zgromadza ze Mną, ten rozprasza. Gdy duch nieczysty wynijdzie od człowieka, chodzi po miejscach bezwodnych, szukając odpoczynku; a nie znalazłszy, mówi: Wrócę się do domu mego, skądem wyszedł. A przyszedłszy, znajduje go umieciony i oczyszczony. Tedy idzie i bierze z sobą siedmiu innych duchów gorszych nad się, a wszedłszy, mieszkają tam. I stają się późniejsze rzeczy człowieka onego gorsze, niźli pierwsze. I stało się gdy to mówił, podniósłszy głos pewna niewiasta z rzeszy, rzekła Mu: Błogosławiony żywot, któren cię nosił i piersi, któreś ssał. A on rzekł: I owszem, błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.
Tendencya oficyów Mszalnych w dni powszednie tego tygodnia jest następująca:
1. Poniedziałek. Tylko kto szczerem sercem pragnie oczyścić się z wszelkiego zła (hom. do Ewangelii) jak Naaman z trądu (Epistoła, Ewangelia), ten tylko dozna na sobie oczyszczającej wszystko i uświęcającej łaski Chrystusa.
2. Wtorek. Jeśli chcesz, by Pan zlewał na ciebie niewyczerpanie oliwę miłosierdzia Swego, nie ustawaj i ty w pełnieniu miłosierdzia i sprawiedliwości (Epistoła, Ewangelia). Królestwo Boże w nas i pośród nas jest zaiste Królestwem przejednania i miłości.
3. Środa. Chowaj w sercu przykazania Pana (Epistoła, Ewangelia), bo Królestwo Boże jest w nas i dalekim jest od niego pozór i fałsz (Ewangelia).
4. Czwartek. Kto szczerze zwraca się do Boga, Bóg zamieszka w nim (Epistoła), uzdrowi wszelką jego chorobę i oddali wszelakie zło (Ewangelia).
5. Piątek. Oto źródło obfite wypływa ze skały (Epistoła). Skałą jest Chrystus i otworzyła się ta skała, gdy wisiał na krzyżu i powstaje źródło w człowieku, płynące ku żywotowi wiecznemu (Epistoła) i jest obfitość pośrednictwa łaski przez Jezusa Chrystusa.
6. Sobota. Pan chroni nas od wszelkich zakusów złośliwości.
opr. Piotr Blachowski
|
